I. Докупа́ти См. Докупувати.
II. Докупа́ти, па́ю, єш, сов. в. докупи́ти, плю́, лиш, гл. Докупать, докупить, прикупить. Трохи не стане деревні на хату, треба докупити.
Словарь української мови: в 4-х тт. / За ред. Б. Грінченка. — К., 1907—1909. — Т. 1. — С. 415.